معرفی مفصل فعالیت های مؤسسه هنر ناب اسلامی در مصاحبه با سایت شبکه جوانان رضوی (شجر)
گفتگو با آقای خراسانیزاده
مدیر موسسه هنر ناب (تهران):
تاکنون فعالیتهایی که انجام
شده بیشتر معطوف به تولید نرم افزارهای چند رسانهای بوده و بعضی بازیهای کوچک فلش
که بیشتر هم طی این بازیها نگاه جریانساز فرهنگی داشتیم.
مؤسسه فعالیتهای خود را از
سال ۱۳۸۷ بطور غیر رسمی شروع کرد و اولویت
اصلی خود را بر اساس موضوعات مرتبط با فرهنگ انقلاب و معارف اسلامی و اهل بیت قرار
داد و به سمت قالبهای موجود در رسانههای دیجیتال پیش رفت که این قالبها هم به طور
عام در رابطه با: اینترنت، نرمافزارهای رسانهای، بازیهای رایانهای و فضای مرتبط
با تلفن همراه تعریف میشود.
تاکنون فعالیتهایی که انجام
شده بیشتر معطوف به تولید نرم افزارهای چند رسانهای بوده و بعضی بازیهای کوچک فلش
که بیشتر هم طی این بازیها نگاه جریانساز فرهنگی داشتیم.
الحمدالله در نمایشگاههایی
که تا این مدت برگزار شده حضور فعال داشتیم و در جشنوارههای مختلف هفت عنوان را کسب
کردیم که توضیحات دقیقش در بخش افتخارات سایت، وجود دارد.
در سال ۱۳۸۸ موسسه بعنوان اولین موسسه فرهنگی دیجیتال با مجوز مرکز رسانههای دیجیتال وزارت ارشاد ثبت شد و تا آنجا که من خبر دارم تنها موسسه فرهنگی دیجیتال که در سال ۱۳۸۸ ثبت شد ما بودیم. بقیه موسسات از سال ۸۹ به بعد ثبت رسمی شدند و محصولاتی هم که کار شد به طور تخصصی در خصوص هر کدام از اهل بیت (ع) به نتیجه رسیده است. هم اکنون ۵ عنوان از ۱۴ محصولی که قرار است برای ۱۴ معصوم تولید کنیم تکمیل و در بازار عرضه شده است.
برای خواندن متن کامل، ادامه مطلب را ببینید...
نرم افزار «پیشوای پیامبران» در خصوص امام المرسلین پیامبر اکرم (ص)، نرم افزار «پیشوای عدالت» در خصوص امیرالمومنین (ع) «پیشوای شهادت» مربوط به حضرت اباعبدالله (ع) و «پیشوای صداقت» در مورد امام صادق (ع) و «پیشوای اکنون» در مورد امام عصر (عج) است که همه اینها مجموعهای به نام پیشگاه پیشوایان هستند که ان شالله در مورد همه معصومین تولید خواهد شد. از جمله: نرم افزار پیشوای رضایت در مورد امام رضا (ع)؛ پیشوای هدایت در مورد امام هادی (ع) .
دو عنوان هم در حوزه انقلاب اسلامی داریم یکی تحت عنوان «انقلابیها» که به طور تخصصی به موضوع انقلاب اسلامی میپردازد و یکی نرم افزار «مردمان دین سالار» که ویژه جمهوری اسلامی است البته نرم افزاری هم تحت عنوان «دولت اسلامی» داشتیم که با توجه به اینکه متناظر با دولتهای اسلامی تا دولت دهم پیش رفته بود به روز رسانی نشده و الان دیگر عرضه نمیشود اما قرار است به زودی به روز رسانی شود.
نرم افزار دیگری هم تحت عنوان «پیشوای مهربان» داریم، مجموعه سرودهایی در خصوص اهل بیت (ع) برای کودک و نوجوان که اکثرا از هنرمندان فیتیلهای به همراه تعدادی بازی و تصاویر و خلاصه مطالبی که با نگاه کودک و نوجوان تولید شده که الحمدالله استقبال خوبی هم شد.
بین کارهایی که تولید شده کدام کار را خودتان بیشتر دوست دارید ویا از محبوبیت و موفقیت بیشتری برخودار بوده است؟
همه کارها را به یک اندازه دوست دارم و اگر کاری را نپسندم برای مخاطب ارائه نمیشود. اما فکر میکنم به لحاظ شخصی نرم افزار «پیشوای رضایت» (با موضوع امام رضا (ع) ) که به زودی وارد بازار خواهد شد نسبت به نرم افزارهای دیگر نرم افزار ویژهتری باشد و برای من جذابیت بیشتری دارد.
نرمافزاری که در خصوص امیرالمومنین (ع) به نام «پیشوای عدالت» کار شد، از نظر تعداد و تولید تقریبا بالاترین محصول ماست البته به جز محصولاتی که به صورت رایگان تکثیر و توزیع شده است. ولی نرم افزاری که بیشتر از همه خریداری شده و دست به دست چرخیده نرم افزار «امر ونهیهای آسمانی» هست که در خصوص امر به معروف و نهی از منکر هست واستقبال چشمگیری داشته که مجموعههای بسیار متعددی تماس گرفتهاند و نمونههای آن را هم بررسی و استفاده کردهاند و از محتوای آن هم تشکر و قدردانی داشتهاند.
از مخاطبین موسسه بفرمایید!
نگاه عمده ما تولید محصولات است و مخاطب ما مخاطب عام؛ اما اگر نرمافزار چندرسانهای تولید میکنیم این نگاه را داریم که هم مخاطب پژوهشگر ما بتواند از این محصولات استفاده کند و هم مخاطب عام با هر نوع ذائقه و سلیقهای که دارد محتوای مناسب را داشته باشد؛ اگر علاقمند به فیلم و کلیپ است در محصول ما وجود داشته باشد یا اگر عکس را دوست دارد و یا متن را یا علاقمند به شنیدن صوت است و... تا مخاطب بتواند وقتی پای کامپیوتر مینشیند از این لحاظ طبق سلیقهاش بهره برداری لازم را بکند. هم چنین فضای تلفن همراه را هم فعال کردیم. آنچه در وسعمان بوده عمل کردیم.
پس با تنوع محصول تنوع مخاطب دارید؟
بله مثلا حدود ۷ عنوان بازی فلش کوچک در موسسه تولید شده بازی «دفاع آتشین» که در موضوع مقابله با صهیونیسم است و بازی «معدن خوبیها» که ترویج معروف و منکر و پاداش و سزا است.
بازی «مسیر درست» که با موضوع توجه به نماز اول وقت است، بازی «فتنه گر را بگیر» با موضوع مقابله با سران فتنه، بازی «شلیک به مرتد» در موضوع مقابله با اهانت به حضرت امام هادی (ع) و نفی شاهین نجفی و بازی «پیشوایان مهربان» که در ۲ بخش ارائه شده که به تاریخ ولادتها و شهادتهای معصومین (ع) میپردازد.
بازیهایی که الان عرض کردید بیشتر برای قشر نوجوان است یا برای عموم کار شده؟
چون بازی فلش بازی است که ممکن است یکی دو دقیقه بیشتر طول نکشد و نهایتا مخاطبی که خیلی حرفهای بخواهد بازی کند نیم ساعت تا یک ساعت به نهایت بازی میرسد. اتفاقی که بیشتر در این نوع بازیها میافتد فضای جریانسازی است، چون مخاطب درگیر بازی میشود. مثلا در موضوع اهانت به امام هادی (ع) یا درباره شاهین نجفی خیلی افراد متن نوشتهاند خیلی از افراد شعر گفتهاند خیلی از افراد کلیپ ساختهاند که ساختن همه اینها ارزشمند بود اما در بحث بازی شاید یک بازی خیلی ساده یکی دو دقیقه تمام شود اما مخاطب درگیر میشود. استقبال خوبی از بازیها شد و اتفاقا در فضای رسانه جریان سازی فرهنگی را ایجاد کرد و اینکه حتما برای مخاطب کودک یا نوجوان باید باشد، اینطور نیست، بیشتر بزرگترها درگیرند؛ به طور کلی در عرصه بازیهای رایانهای خوشبختانه یا متاسفانه این خیلی قابل تعریف نیست. بزرگترها درگیرهای اصلی هستند.
انگیزه شما از اینکه موسسهای با چنین فعالیتهایی تاسیس کنید که بخواهد در چنین قالبهایی کار بکند چه بود؟
خوب پیام روشن است ما در مکتب اسلام و در مکتب تشیع پیام بسیار مشخص و پویایی داریم که بر اساس گذشته روشن خودش که به غدیر و عاشورا بر میگردد و نگاه به آینده که ظهور است کار میکنیم.
این پیام تا قبل از این هم بیشتر با رسانه گفته شده است و حتی المقدور سعی شده با تلویزیون، روزنامه و رادیو، به آن پرداخته شود؛ اما در عرصه رسانههای دیجیتال هر چند نگاه دولتی بالاخره بیشتر معطوف به این است که بتواند همین پیامهای ارزشمند و ارجمند و انقلابی را این گونه منتقل کند؛ اما رسانههای دولتی هم از لحاظ نوع مخاطب و هم از لحاظ نوع عملکرد متاسفانه، خیلی در عرصه رسانههای دیجیتال موفق و پیشرو نبودند؛ در نتیجه لزوم اینکه موسسههایی وارد شوند که در این عرصهها فعالیت کنند بیشتر احساس میشد.
از زمانی که شروع کردید تاکنون موانع کار را در چه چیزهایی دیدید؟
از نگاههای مختلف موانع مختلفی وجود داشته، یک بخش از موانع شاید همین اتفاقات سخت گیرانه دولتی است که حالا چون این خیلی معمول است و افراد زیادی به این مقوله میپردازند من زیاد درگیر این نمیشوم. منتها یکی از موانعی که اخیرا خیلی دامنگیر دوستانی است که در این عرصه فعالیت میکنند، بویژه کسانی که در عرصه تولید محصول فعالیت میکنند را عرض میکنم. مثلا در یک بخش از فعالیتهای دیجیتال مثل فضای اینترنت، نوع آن خدمت است، اتفاقی که میافتد، سرویسهایی در آن ارائه میشود و محتوایی واگذار میشود که کسانی میتوانند بیایند و مطالعه کنند؛ اما تولید محصول نیاز به توزیع دارد و در سطح کشور ضعف بسیار بسیار بزرگی در شبکه توزیع داریم که متاسفانه در همه عرصههای فرهنگی هم وجود دارد؛ بعنوان مثال یک مجله چقدر برای آن زحمت کشیده شده، یا یک کتاب چند سال از عمر یک نویسنده را میگیرد؛ ولی تیراژ در نهایت پنج هزار نفر میشود و این عددی نیست.
و این مسئله متقابلا در بحث محصولات ما هم میگنجد، یک نرم افزار که با چه زحمتی آماده شده است که گاهی ظرفیت بعضی از این محصولاتی که ارائه میشود بسیار بالا است و حداقلش این است که میتوانیم نزدیک به چند صد هزار نسخه روی آن فکر کنیم.
تیتروار بگویم؛ مثلا ما با اینکه موسسه فرهنگی هستیم متاسفانه درگیر خیلی از مباحث مالیاتی هستیم یا خیلی از سازمانهای دولتی که مطالبی را تولید میکنند، متاسفانه نگاه سخت گیرانهای دارند و اجازه ندارند که این محتوا بیاید در قالبهایی دیگر عرضه شود؛ مثلا کتابی که چاپ میکردند و سالها پیش هم تولید شده که حالا با همه زحماتی که کشیدند برای ۱۰۰۰۰ نفر، ۰۰۰/۲۰ نفر تولید شده و بعد رفته و بایگانی شده، حاضر نیستند تا این فایلها براحتی در اختیار قرار بگیرد، مسائلی از این دست وجود دارد و آنچه توقع میرود، حمایت از موسسات فرهنگی است که از لحاظ درآمدی با موسسات اقتصادی قابل قیاس نیست که در امور روزمره خودشان هم ماندهاند وخیلی از اینها متاسفانه تغییر رویه دادند و در چند سال اخیر به موسسات تبلیغاتی تبدیل شدند. خوب این حمایتها از سمت دولت چه از لحاظ وام چه از لحاظ آسانگیریها وچه حمایتهای مادی معنوی و حقوقی و غیره نبوده است.
از طرفی چون شبکه توزیع خوبی نداریم متناظر با همین اتفاق از نظر بار اقتصادی هم نمیتواند خودکفایی ایجاد کند و همان تبعاتی که عرض کردم مثل تغییر کاربری ایجاد میشود. یا به جای پرداختن به محتوای فاخر و گران قیمت و پر هزینه به محتوای دست چندمی که در فضای اینترنت یا در فضاهای دیگر میتوان راحتتر به آن دسترسی پیدا کرد، بپردازند. و دیگر خیلی زیر بار هزینه تولید نروند و قطعا این کیفیت کار را پایین میآورد. از طرفی اتفاقاتی دیگر که حالا شاید سوء مدیریت بخش کوچکی از آن باشد وبخش اقتصادی که ناشی از تحریمها برای ما ایجاد شد و... موجب گردید که سازمانهای دولتی و ارگانها حتی مردمی نگاهشان به سمت تهیه محصولات فرهنگی تقریبا قطع شود، یعنی ما دیگر از فروشهای پرشمار سازمانی قطع امید کردیم.
میتوان گفت: تقریبا حدود دوسال و نیم است که فروش متعدد به آن معنای حقیقی خودش وجود نداشته حداقل در موسسهها و اگر هم بوده صرفا از جانب شهرداریها یا نهادهای این چنینی بوده که خودشان درآمد مستقل دارند؛ مثلا خود وزارت ارشاد یا سازمانهای مرتبط دیگری که میتوانند متولی کار باشند و این محصولات را بخرند؛ بهرحال این مسائل باعث شده موسسات در امور روزمره حتی در تهیه حقوق خیلی از کارکنان خود هم دچار مشکل شوند.
فکر میکنید مردم نیاز به محصولات فرهنگی ندارند که مطالبه نمی کنند؟
ببینید نمایشگاههای رسانههای دیجیتال که متاسفانه هفتمین دوره آن در دولت جدید برگزار نشده و انتظار داریم که برگزار شود؛ اما در دوره ششم که پارسال برگزار شد میبینیم مردم متاسفانه کالاهای فرهنگی و محتوای فکری را از صحنه زندگیشان یا حذف کردند و یا کمرنگش کردند شاید تا حدی هم حق داشته باشند؛ از این جهت که تحت فشار اقتصادیاند یا شاید رسانههای ما آن کاری را که باید انجام میدادند انجام ندادند و هنوز به مردم آموزش ندادند که غذای فکری و روحی خیلی مهمتر از غذای جسمی است که حاضرند به هر سختی آن را فراهم کنند. شاید هم مشکل شبکه توزیع ماست که محصول را در دسترس عموم قرار نداده است که بخواهند تهیهاش کنند؛ مثلا بعضی از محصولات را که میبینید میپرسند این محصول تا حالا کجا بوده، چه محصول قویای است محصولی که ۵ سال پیش تولید شده را میگویند: چرا تا حالا ندیدیم و این همان ضعف عمده است. حالا این نگاه را هم ندارم که حتما این وظیفه دولت است؛ بلکه این وظیفه همه ماست که متاسفانه نتوانستهایم تا بحال شبکه توزیع محصولات فرهنگی مناسبی را فراهم کنیم.
با توجه به موانعی که گفتید چه چشم اندازی برای آینده و چه کارهایی در دست اقدام دارید و چه انگیزهای باعث میشود با وجود تمامی این موانع در مسیر بمانید و راه را ادامه دهید؟
به هرحال عرصه را که نمیشود خالی کرد ما باید با انعطاف ساختاری یا روش کاری به هر دست و پا زدنی که هست که قطعا اگر به آن اعتقاد نداشتیم از ابتدا وارد آن نمیشدیم. توسعه کار را در دستور کارمان داریم. موسسه بزودی وارد عرصه هدایای فرهنگی اسلامی ایرانی خواهد شد متناظر بر اینکه سبک زندگی ایرانی اسلامی مدنظر مقام معظم رهبری است. و بطور متناوب محصولاتمان را ارتقاء میدهیم چون محصولی که بخواهد بماند مثل مردابی است که کم کم رنگ و بوی خود را از دست داده و بدبو میشود و خلاصه از چشم میافتد. بنابراین ما هر یکی دو سال یکبار تمام محصولاتمان را چه از نظر فنی و چه از نظر محتوایی متناسب با ذائقه کار و اتفاقاتی که در محتواهای جدید میافتد به روز رسانی میکنیم و در کل داریم پیش میرویم ببینیم که چقدر وظیفه را به انجام برسانیم.
چقدر اعتقاد به کار تشکیلاتی دارید؟
ببینید یک نگاه کلان این است که قطعا دوستان در نهادهای دولتی هم اعتقاد دارند که کار در صحنههای خصوصی بهتر و قویتر و روانتر و سریعتر و با کیفیتتر به نتیجه میرسد؛ البته به شرطی که آن موسسه خصوصی درست و متناسب و بر مبنای شایستگیاش انتخاب شود، به این موضوع خیلی پرداخته میشود؛ اما در عمل کمتر دیده میشود. و یک نگاه کلانتر این است که همین مجموعههایی که بطور خودجوش کار را شروع کردهاند که یا با نگاه اقتصادی وارد عرصه شدند یا خیر. نیاز است که جبههسازی درونی اتفاق افتد؛ مثلا همین فعالان رسانههای دیجیتال دور هم جمع شوند که البته این اتفاق افتاده و موثر بوده ما هم به نوبه خود حضور داشتیم یا در همایشهایی که برگزار شده بودیم؛ مثل مجموعه حزب الله سایبر برای تشکلهای فعال اینترنتی.
یعنی یک شبکه بشوند وتشکلهایی که از جنس هم هستند در یک حوزه وارد شوند؟
بله این باعث هم افزایی بسیار چشمگیری میشود در حالیکه ما در حدود وسع خود کارهایی انجام دادیم بالاخره موسسات نرم افزاری که در همین موضوعاتی که عرض کردم، داریم کار میکنیم مثل موسسه آفتاب هشت ولایت، موسسه آسمانه، موسسه آرمان، آوای مهر کوثر، موسسه رستاک هنر رایانه و موسساتی که این موضوع وجود دارد، هر چند وقت یکبار دور هم جمع میشویم و همکاری داریم.
کارهایی که توسط موسسه شما انجام میشود چه تفاوتی با موسسات دیگر که درهمین راستا فعالیت میکنند دارد؟
مزیت کارها همین است که اکثر محصولات ما کاربر پسند است یعنی کاربر خیلی راحت میتواند به چیزی که میخواهد دست پیدا کند و پیچیدگی در محصول وجود ندارد. اما نمیتوانم ادعا بکنم که موسسه ما بهتر از همه عمل کرده است قطعا موسسات دیگر هم زحمت زیاد کشیدند وشاید هزینههای بیشتر، افراد توانمندتر و خروجیهای بهتری داشتند ولی خب در بعضی از زمینهها مثل امر به معروف و نهی از منکر شاید ما تنها مجموعهای باشیم که کار را قوی انجام دادهایم. ونکته دوم در خصوص جذابیتهای بصری محصولات است تا آنجایی که توانستیم سعی کردهایم جذابیتها را رعایت بکنیم نکته سوم اینکه اکثر محصولات چند منظوره است مثلا یک لوح فشرده هم داخل رایانه قابل استفاده هست هم دستگاه وی سی دی و هم داخل اتومبیل.
جایگاه کارهای نرم افزاری و فعالیت در فضای مجازی کشورمان را چگونه ارزیابی میکنید؟
ما در فضای مجازی کشور کاربران باهوش و متعاملی داریم که درسطح منطقه پیشرو هستند و در سطح کشورهای اسلامی نداریم و این هم فرصت هست و هم تهدید؛ از این جهت که اگر هدایت شده وارد بشوند و کسی بالای سرشان باشد و سازمان دهی شوند میتوانند مثمر ثمر باشند و تهدید هست؛ از آن جهت که علاوه براینکه موانعی مثل فیلترینگ داریم؛ ولی به راحتی میتوانند از آن عبور کنند و به فضاهای ناامن اینترنت هم وارد شوند.
به نظر شما ما بیشتر در بحث تربیت نیرو مشکل داریم یا ساختارها؟
البته تربیت نیرو هم خیلی مهم است و باید به آن توجه ویژه بشود اما در حال حاضر نیروهای بسیار مستعد و توانمندی داریم که چندین برابر همه اتفاقات در فضای دیجیتال میتوانند فعالیتهای چشمگیرتری را رقم بزنند که اینها را خوب شناسایی نکردهایم و یا کسانی که به خوبی دارند کار میکنند؛ اما کسی نیست که برای آنها پیشنهادهایی داشته باشد و آنها را راهنمایی کند و به طور کلی ساختار منسجمی نیست که اینها به کارگیری بشوند. من احساس میکنم که نیروی تربیت شده موجود قطعا همان درک وهمان دغدغهها وتواناییها را دارند. نیروهای جوان، خلاقیتها وانگیزههایشان خیلی مهم است و ما قطعا باید به طور مداوم این را در نظر بگیریم.
توصیه شما به کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند یا علاقهمند به این هستند که شروع کنند چیست؟
با چشمانداز و با برنامه کارهای خود را شروع کنند؛ دوم اینکه اقتصاد فرهنگی را مد نظر قرا ر بدهند الان بعد از ۴ سال میبینیم آنهایی واقعا پای کار ماندند که با برنامه وارد شده بودند و به اقتصاد فرهنگیشان هم فکر کرده بودند و سوم اینکه نگاه جبههسازی داشته باشند؛ یعنی ببینند تا حالا چه کارهایی انجام شده و با کسانی که کارهای قوی انجام دادند حتما تعامل و رفاقت داشته باشند که این رفاقت باعث همافزایی میشود که در کنار رقابت که ممکن است وجود داشته باشد این رفاقت خیلی به آنها کمک میکند.
هنر ناب در شهرستانها هم شعبه دارد؟
بله فروشگاههای نسبتا زیادی در شهرستانهای مختلف هستند که با آنها در ارتباطیم و از لحاظ فروش انحصاری هم فقط در استان خراسان رضوی موسسه آرمان رسانه توس نماینده انحصاری محصولات ماست و اگر شعبات دیگر داشته باشیم در ارتباط با این موسسه فعالیت میکنند اما سایر شهرستانها را خودمان مستقیما به فروشگاهها و بعضی موسسات میدهیم.
حرف آخر؟
چون شما وابسته به آستان قدس رضوی هستید کاش میپرسیدید آستان قدس رضوی علی رغم زحمات خوبی که در عرصه فرهنگ کشیده آیا تا به حال سراغ شما آمده که محصولاتتان را ببیند و خریداری بکند؟ در جواب باید گفت: نه! صرفا ما درنمایشگاهها افرادی را میبینیم که از آستان قدس تشریف میآورند و ما آنجا در خدمتشان هستیم و فراتر از این چیزی نبوده اما آستان قدس رضوی از این جهت که هم اهداهای خوب مردمی دارند وهم با زیرساختهای خوبی که ایجاد شده توانسته است بودجه و نگاه مناسب به عرصه فرهنگی داشته باشد؛ منتهی تا یک حدی این نگاه، نگاهی است که بیشتر سنتی است و بیشتر به سمت کتاب و نشریه و تولیدات این چنینی پیش میرود؛ حتی اگر تولیدات دیجیتالی هم هست خروجی دیجیتال همان برنامههایی است که در حرم برگزار میشود؛ البته نمیگویم نبوده؛ ولی نسبت به حجمی که برای کتاب و نشریات مکتوب و رسانههای سنتی پرداخت شده به رسانههای نوین نمیپردازند؛ از این رو پیشنهادم این هست که اگر دوستان بتوانند نگاه نوگرایانهتری مدنظر خود قرار بدهند قطعا مخاطب امروزی را بیشتر جذب میکنند و به عرصه مخاطبین خود خواهند افزود و تاثیر کار فرهنگی خودشان را هم میتوانند ارتقاء بدهند؛ به همین جهت باید بیش از پیش به سمت این رسانهها رو بیاورند.